Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑΣ ΚΑΙ Η ΚΟΥΦΙΤΑΙΝΑ

( ΠΡΩΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)

Κάποτε έξω από ένα χωριό της ορεινής Νάξου, σε ένα αγροτόσπιτο  ζούσε μία ταπεινή γυναίκα που την έλεγαν Κυρά-Καλή. Έκλεινε τον εαυτό της μέσα βαθιά στην ψυχή της, άνοιγε την καρδιά της στον Θεό και Του μίλαγε κι ο θεός την άκουγε!

Είχε πίστη μεγάλη, που την συνόδευε  με έργα αρεστά προς Τον Κύριο.

Όταν έκανε προσευχή, δεν προσευχότανε μόνο για την οικογένειά της, αλλά για όλους που γνώριζε πως είχαν ανάγκη κι ακόμη και για αυτούς που την αδικούσαν παρακαλούσε!

Ζούσε μακριά από τους ανθρώπους αλλά κοντά στον Θεό. Είχε πολλά παιδιά, όμως δεν βαρυγκωμούσε. Εργαζότανε σκληρά  μαζί με τον άντρα της στην πέτρινη γη της Κορώνου και μεγάλωναν τα παιδιά τους.   ...

Στις μεγάλες αργίες δεν δούλευε, πήγαινε στα ξωκλήσια κι άναβε τα κανδήλια.

 Στην κορφή  εκείνης της πλαγιάς που καλλιεργούσε τα κτήματα της, ήτανε και είναι το εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα, τον οποίο αγαπούσε και φρόντιζε ιδιαίτερα.

Κι Άγιος που έβλεπε τις αρετές της, τις προσευχές της και προς εκείνο δεν έμεινε αδιάφορος!

Κατέβηκε στη Γη κι εμφανίστηκε στην Κυρά-Καλή!

Στάθηκε με συμπόνια κοντά στους χωριανούς της, κοντά σε όλους τους Ναξιώτες και σε όσους έρχονταν από τα γύρω νησιά.

Η κυρά –Καλή ήταν από την οικογένεια των <<Κουφιτάδων>> κι έτσι έμεινε στην ιστορία του νησιού ως η Κουφίταινα.

Ο Άγιος Σπυρίδωνας λοιπόν και η γιαγιά Κουφίταινα ευεργέτησαν πολύ κόσμο.

Ο ΑΓΙΟΣ  είπε στην  γιαγιά  πολλά σημαντικά για το μέλλον που για εκείνη την εποχή ήταν εντελώς απίστευτα! Όμως ΑΓΙΟΣ και η γιαγιά Κουφίταινα επαληθεύτηκαν σε όλα!
Κοιμήθηκε το 1906 σε μεγάλη ηλικία.

Αυτά λοιπόν τα θαυμάσια, θα σας αφηγηθώ με χρονική σειρά και θα μείνω σε αυτές τις αλήθειες που φωτίζουν τον κόσμο και τον οδηγούν στον αληθινό Θεό.

Τέλος, σας εύχομαι καλή ψυχική ωφέλεια.

Γιάννης Τζουάνου