Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΦΙΤΑΙΝΑ

Η κουφίταινα συνήθιζε τον χειμώνα να πηγαίνει στα λιβάδια για χόρτα, πέντε ώρες μακριά από το χωριό της (Κόρωνο). Συνέβαινε όμως κάτι πολύ παράξενο κι ανεξήγητο. Ενώ το σακί της βρισκότανε κάπου στη  μέση, ξαφνικά το έβρισκε γεμάτο με χόρτα   ...
(ΑΥΤΗ Η ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ Η ΑΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟΣ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ)


(Δεύτερο κείμενο)

Μία μέρα καθώς γύρισε για να ρίξει χόρτα μέσα στο σακί, είδε ένα γέροντα να την περιμένει δίπλα στο τσουβάλι. Το πρόσωπο του ήταν γαλήνιο κι έκφραση του έκανε την Κουφίταινα να μείνει εκστατική.   Ευθύς λοιπόν τον ρώτησε: Εσείς μου γεμίζετe το σακί μου με χόρτα;

 

Ο Γέροντας κούνησε το κεφάλι του καταφατικά.

Και που με γνωρίζετε και με βοηθάτε τον ρώτησε με απορία.

Κι ο γέροντας της είπε:

Γνωρίζω την πίστη σου προς Τον Θεό. Γνωρίζω την ταπείνωσή σου κι ότι οι αρετές σου έχουν ευαρεστήσει Τον Κύριο. Και το σπουδαιότερο ότι προσεύχεσαι και γι’ αυτούς που σε αδικούν!    Κι η κυρά-Κουφίταινα γεμάτη απορίες του είπε: <<Καλέ μου άνθρωπε εγώ ποτέ μου δεν σε έχω ξαναδεί, πως ξέρεις ποια είμαι και τι κάνω;>>

Κι εκείνος της απεκάλυψε: <<Δεν είμαι κάποιος άνθρωπος που να μπορείς να βλέπεις, είμαι ο ΑΓΙΟΣ Σπυρίδωνας!>>

Η κυρά-Κουφίταινα έμεινε άναυδη! Αφού κάπως συνήλθε από αυτήν την ευχάριστη έκπληξη, τον παρακάλεσε να της ’πει κάτι να κάνει για το εκκλησάκι του, που δέσποζε στην κορφή του βουνού. Εκείνος όμως που ήξερε το πόσο φτωχιά ήτανε δεν δέχτηκε.  Εκείνη επέμενε και τελικά ο ΑΓΙΟΣ της είπε: <<Αφού επιμένεις φτιάξε την εικόνα μου και βάλε την στο σπίτι σου.>>

Αμέσως μετά εξαφανίστηκε!

Η Κουφίταινα, πήρε την ανηφόρα για να φτάσει στο χωριό της, η Χάρης του Αγίου είχε ντύσει την ψυχή της, η καρδιά της φτερούγιζε, μονολογούσε και δόξαζε Τον Θεό, τώρα δεν ανήκε σε τούτον τον κόσμο, ο ΑΓΙΟΣ με την ολάκερη παρουσία του, της  άνοιξε μια πύλη στον Ουρανό, για να βλέπουμε όλοι μας ώστε να μην χάσουμε τον δρόμο μας και μείνουμε ωσάν τυφλοί στη μέση του δρόμου…    (Το επόμενο κείμενο: Η αχειροποίητος εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνα)

                                     Γιάννης  Τζουάνου