Καλή και Αγία Σαρακοστή;

Θυμάμαι ότι οι πρόγονοί μας μπαίνοντας η Αγία και Μεγάλη Σαρακοστή, ήταν πνευματικά σε μία άλλη κατάσταση: Έκαναν αυτοκριτική για τα πεπραγμένα τους και το πνεύμα τους ήταν συντετριμμένο ενώπιον Του Θεού, σκεπτόμενοι τις αμαρτίες τους… Είχαν πίστη ακριβή και νήστευαν με πολύ ευχαρίστηση, χωρίς να αισθάνονται ότι κάτι στερούνται από τα υλικά αγαθά! Πήγαιναν στις εκκλησιές, με δέος, ταπείνωση  και ευλάβεια. Η μετάνοια, οι καλές τους πράξεις και η προσευχή έφερναν την ευλογία Του Κυρίου σε αυτούς και τα σπιτικά τους. Για αυτό έλεγαν: Αγία Σαρακοστή κι όχι σκέτο Σαρακοστή, διότι βρισκόταν κοντά στον Θεό κι Εκείνος τους έδινε το μεγάλο νόημα αυτών των Αγίων ημερών!  Εμείς σήμερα που συνήθως ζούμε μακριά από Τον δημιουργό μας και Σωτήρα μας, έχουμε υποβαθμίσει αυτές τις ωφέλιμες για την ψυχή μας Άγιες μέρες…