ΜΕΓΑΛΗ  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Αμέτρητο το έλεος της θυσίας Σου Χριστέ μου!
πως μπόρεσες την παντοδυναμία σου να κρύψεις;
και σ' ανόμους το σώμα σου να αφήσεις;


Πόσο βάθος της σοφίας σου κρύβει
Θυσία ελέους σκληρή Σταυρική!
Στο ανθρώπινο γένος, για να φύγει το σκότος
των δαιμόνων τα πλήθη που κρατούσαν την Γη.

Κι όλη η πλάσης τρέμει συγκλονισμένη!
Κι ο ήλιος, θέλει πενθίσει,
για να ντύσει στα μαύρα την φύση,
παντού σιγή νεκρική...

Μα εκεί στην Αγία την πόλη΄
τάφοι αγίων ανοίγουν με μιας!
κι ανασταίνονται από αιώνες θαμμένοι,
για να δείξουν στον κόσμο,                                                                                                                       πως Ο Χριστός ανασταίνει!..